Heb jij je lenzen wel eens omgewisseld? En dan heb ik niet over dat je links in rechts draagt en vice versa. Maar echt omgewisseld dus met de lenzen van iemand anders. Bijvoorbeeld met die van je geliefde, je huisgenoten of de vrienden met wie je op vakantie bent? Mij is het gelukt…

Al de hele week is mijn zicht wazig. Ik ben niet topfit en heb recent andere lenzen gekregen; die combinatie moet de reden zijn voor dit ongemak. Toch besluit ik maar eens contact op te nemen met mijn opticien. Want dansende letters op je beeldscherm is echt geen pretje.

Om een goede controle te kunnen uitvoeren, is het raadzaam dat ik mijn lenzen al een paar uur in heb. Na het sporten, doe ik ze meteen in. Althans ik wissel ze nog een paar keer om, want ik zie er zo wazig mee. Na drie uur lummelen, staat mijn afspraak gepland. In de auto op weg naar Optiek Paul van den Dries in Mill bekruipt me opeens het gevoel dat Michiel en ik onze lenzen per ongeluk hebben verwisseld.

En jawel… Na een paar ‘hoe zie je dit’-testjes met ‘wazig’ of ‘vaag’ te hebben beantwoord, besluit Paul om mijn ogen eens onder de loep te nemen. En jawel hoor: hij ziet twee cilinders. Tja, en ik heb maar in één oog een cilinder. Het gaat hier dus om een simpele wisseltruc. Eentje die we waarschijnlijk tijdens ons weekendje weg hebben uitgehaald.

Met het schaamrood op mijn kaken, sta ik op. Gelukkig is dat volgens Paul nergens voor nodig. Hij stelt me zelfs gerust. In al die jaren is hij dit al veel vaker tegengekomen. Zelfs een dubbele lens komt zo nu en dan voorbij. Juist, omdat het zo’n routine is geworden, ga je de mist in. Routine is dodelijk. Een goede om daar de aankomende tijd ook eens over na te denken wat bloggen betreft.