Reageren op een spraakmakende blogpost… Natuurlijk doe je dat. En dat hoeft niet zo zeer in de comments onder dat bericht. Als jij er het nodige over te zeggen hebt; waarom zou je dan zelf geen bericht schrijven? Je ziet dit nu volop gebeuren als reactie op de vetrollen-column van Marianne Zwagerman op Elle.nl. Om je een beeld te geven, heb ik onderaan dit bericht verschillende reactie-blogs op een rijtje gezet.
Zwijgen of reageren?
Maar wanneer besluit je nu om te reageren? Of zijn er ook momenten waarop je beter kunt zwijgen? Laten we voorop stellen dat het bericht dat jij schrijft een aanvulling moet zijn op de discussie. Heb je niets toe te voegen, dan kun je net zo goed zwijgen. Kies je er namelijk wel voor om een bericht te schrijven waarin je eigenlijk precies hetzelfde zegt dan begeef je je op copycat-terrein en daar wil je als blogger echt niet zijn. Ben je het met de spraakmakende blogpost eens. Maar kun je vanuit je professie nog meer achtergrond informatie geven, dan schrijf je natuurlijk wel een bericht.
Heb je een heel ander standpunt, dan is reageren de juiste beslissing. Gooi dan niet met modder, maar strooi met feiten. Maak er een helder verhaal van. Een blog waarin andere tegenstanders zich ook kunnen vinden. Deel je tegengeluid op social media en wie weet word je bericht ook veelvuldig gedeeld. Dat is namelijk het voordeel van op een heel populair bericht reageren.
Reageren betekent ook opletten
Dit schreef ik natuurlijk ook al in tip 35 ‘discussies’. Alleen had ik het toen echt over het reageren op een discussie die onder een blogbericht ontstaat. Kies je ervoor om te reageren met een bericht, let dan wel goed op. Je kiest als blogger dan namelijk wel een heel duidelijke kant. Sluit die kant aan bij je doelgroep of misschien zelfs bij het standpunt van je bedrijf, dan is er geen probleem.
Heeft je doelgroep er weinig mee, dan kan het ook wel eens tegen je werken. Als je namelijk heel duidelijk een kant kiest, geef je je lezers ook de kans om dat te doen. Tja, en je wil je fans natuurlijk ook niet tegen je in het harnas jagen.
Deze bloggers reageren op Marianne Zwagerman
Het idee voor de blogpost van vandaag is ontstaan door de vele blogberichten die ik voorbij zag komen in reactie op de vetrollen-column van Marianne Zwagerman. Met de bezoekerscijfers van Elle zal het wel goed zitten op dit moment; wat komen er een reacties op dat bericht. Ik heb er een aantal verzameld. Dan kun je zien hoe andere bloggers dat doen.
- Elle-redactrice Stefanie reageert bijvoorbeeld zelf ook met een tegengeluid.
- De bekende Belgische make-up artist Sabine Peeters, haalt zelfs de media met haar blogpost.
- Na enige twijfel – omdat er al zoveel over werd geschreven – liet Thamar haar pen spreken.
- Josine is woedend en maakt er daarom – heel slim – niet te veel woorden aan vuil.
- Yasmine vindt dat we vooral onze mond niet moeten houden over deze problematiek.
- Natuurlijk reageert ook plus size blogger Edith.
Heb jij een blog gelezen waarvan je dacht: daar moet ik op reageren? Gebruik die dan vandaag ter inspiratie.
voor mij hangt het er altijd erg vanaf wie het heeft geschreven en wat het onderwerp is.
Marianne Zwagerman is een soort ex-roker. De mensen die vervolgens het hardst tegen roken zijn. Zo is ze ook in haar column. En ik weet nooit zo goed of ze het meent of dat het een imago is dat ze graag heeft. Bij haar weet je vooraf dat ze grof zal reageren. Een reactie heeft dan niet zoveel zin. Je zult haar en haar fans dan niet zo snel van iets anders overtuigen.
Daarbij zal ik ook sneller reageren op iets dat met feiten te maken heeft dan wanneer het puur op mening is gebaseerd. Discussies voer ik liever offline, waarbij een onigheid beter uitgesproken kan worden en misverstanden eerder en beter opgehelderd kunnen worden. De ‘normale vrouwen’ vs modellen en juist vollere vrouwendiscussie blijft lastig. Bedoel: ik ben plusplus size en zie prachtige plussize vrouwen met ongeveer mijn maat, maar toch echt een veel beter figuur. Nou ja, nou begin ik er toch aan. Oeps. Nou ja, zo lastig dus, en zo afhankelijk van je eigen perspectief, waardoor ik denk dat die discussie lastig op die manier te voeren is. Ik klaag dan liever thuis even 🙂
Ook een goed punt Charlotte. Ik ben zelf ook van het discussies online altijd proberen te voorkomen.
Ik vind het wel altijd heel mooi om te zien hoe bloggers op elkaar reageren en elkaar aanvullen, maar heb het zelf volgens mij nog nooit echt gedaan. Ik wil het wel graag eens uitproberen, want het is toch een beetje de manier om je stem te laten horen, vind ik. Op de goede manier tenminste.
Weer een fijne blogtip waar ik en vast vele anderen iets mee kan kunnen. Toch wil ik een kleine kanttekening plaatsen. Onlangs wilde ik reageren (middels een blog) op een, door oplopende emoties, (in mijn ogen) erg felle blog. Ondanks dat ik een respectvolle repliek (dus géén modder) met vernieuwende inzichten (feitenstrooisel) had geschreven, heb ik uiteindelijk gekozen deze niet te publiceren.
De reden dat ik het niet heb gedaan is eigenlijk heel eenvoudig. Je kon op je klompen aanvoelen dat slechts een kleine minderheid geïnteresseerd was in nuancering. Bovendien was het originele verhaal sowieso al negatief van aard. Repliek zou extra aandacht geven die het onderwerp wel verdiende, maar de nuance was zo ver te zoeken dat een deel van de negativiteit mogelijk op mij zou afstralen. Uiteindelijk vond ik het wijzer om eieren voor mijn geld te kiezen, onder het mom van spreken is zilver …
Dat is ook nog een afweging Dennis. Al moet je soms ook gewoon de gok wagen. Ik zou denk ik – in het geval dat jij schetst – wel hebben gepubliceerd.
Ik ga sowieso nog iets erover publiceren. Maar ik ga het breder trekken, waardoor het geen directe reactie op het artikel is.
Heel goed. Mooi om te zien dat je je zo bewust bent van wat je doet.
Ik weet het niet, maar als je ziet hoeveel mensen al een blog erover geschreven hebben dan denk ik dat de blogs teveel op elkaar gaan lijken.
Dus dat laatste is ook iets om over na te denken, want als ik al drie over sized ( Mijn excuses als ik een fout woord gekozen ) bloggers hier over zie bloggen dan word ik en andere lezers waarschijnlijk er nogal moe van.
Ja, dat moet je je ook afvragen. Althans dat vind ik ook. Andere bloggers vinden dat dan weer onzin, begreep ik via een discussie op Facebook.
Ik zou willen dat er meer gereageerd werd. Je schrijft over iets dat je bezighoudt. Dus is respons wel fijn, toch? En met mijn blog reageren op andermans tekst doe ik nooit. Dan gebruik ik twitter of fb voor een korte reactie. Ik kan dan wel fel zijn. Zoals ik ook was over het stuk van Zwagerman. Of dat modder is, weet ik niet. Ik denk het niet maar het zou kunnen dat anderen dat wel vinden. Maar ze vraagt om tegengas en aangezien ze zelf niet nuanceert, voel ik me ook niet geremd. Dus het ligt aan het onderwerp. Bij een gevoeliger mens zou ik ook genuanceerder reageren.
Maar heb je dan nooit dat die 140 tekens op Twitter te weinig zijn Martine?